گفتي كه دهم كامت و جانت بستانم
ترسم ندهي كامم و جانم بستاني!
خودمانيم, اين سلاحهاي كشتار جمعي عراق هم بدون اينكه پيدا شود كلي تلفات به بار آورده:
صدام كه فكر ميكردند اين سلاحها را دارد, كله پا شد رفت (شايد اين تنها اتفاق مثبتي بود كه افتاد) بدون اينكه حتي يك تير هوايي در كند.
دكتر كلي كه معتقد به اغراق آميز بودن اطلاعات در مورد توان نظامي عراق بود, مجبور شد خودكشي كند.
رييس BBC كه گزارش كلي را دستمايه انتقاد از دولت كرده بود هم استعفا داد.
كارشناس ارشد تسليحاتي ايالات متحده هم ظاهرا بعد از اينكه اعلام كرده در عراق سلاح كشتار جمعي پيدا نميشود, كناره گيري كرده.
مردم عراق و سربازهايي كه هنوز هم دارند كشته ميشوند هم عملا چوب "تهديد شبح" را خوردند.
تنها كساني كه هنوز قرص و محكم سرجاي خودشان نشسته اند همانهايي هستند كه اعتقاد دارند عراق سلاح كشتار جمعي دارد يا داشته. هرچند ديگر به اندازه گذشته به پيدا شدنش علاقه نشان نميدهند. حق هم دارند: انصافا سلاحهايي كه در حال خاك خوردن توي انبار در يك مكان نامعلوم اين قدر خسارت ميزنند, اگر پيدا شدند چه ميكنند؟
(نقل است كه در زمان ناصرالدين شاه قشون ايران يك قبضه توپ سنگين خريده بود و قبله عالم براي رويت طرز كار اين توپ قدم رنجه فرموده بودند. براي نمايش قدرت توپ يك گلوله آزمايشي شليك كردند چنان گرد و خاكي همه جا را گرفت كه همه قامت همايوني را خاك و دود سياه كرد. دادش در آمد كه پدر سوخته ها اين چيست خريديد؟ به عرض رساندند قبله عالم به سلامت باشند, توپي كه روزگار دوست را اين طور سياه ميكند ببينيد چه به روز دشمن مي آورد.)